Reżyser Harold Ramis początkowo rozważał do roli Phila Connorsa takich aktorów jak: Chevy Chase, Steve Martin, Tom Hanks oraz John Travolta, ale uznał, że byliby "zbyt mili".
Do roli Rity rozpatrywana była Tori Amos.
Kiedy Phil jedzie samochodem w dół wąwozu z zamiarem popełnienia samobójstwa, wyraźnie widać, że w aucie nie ma kierowcy.
Wschód słońca w Punxsutawney ma miejsce około godziny 7:25, nie 6:00 jak jest to pokazane w filmie. O tej godzinie jest tam jeszcze ciemno.
Kiedy Larry filmuje szczątki ciężarówki Phila w kamieniołomach, odbicie świateł użytych do stworzenia blasku wybuchu auta jest widoczne w obiektywie kamery Larry'ego.
Kiedy Phil jedzie samochodem wraz ze świstakiem, otoczenie zewnętrzne zmienia się w poszczególnych ujęciach.
Kiedy Phil przechodzi obok supermarketu, gdzie spotyka dawnego kolegę, w poszczególnych dniach ze sklepów wiszą flagi, a w innych flag nie ma.
Kable, które Phil przeciąga do wozu transmisyjnego, nie mogą działać w sposób, w jaki widać to w filmie.
Kiedy pickup Phila wybucha, widać, iż w kabinie nikogo nie ma.
Kiedy Phil gra na pianinie, widać, iż ruch jego rąk nie pasuje do słyszanych dźwięków. Synchronizacja następuje dopiero na końcu piosenki.
Kiedy Phil czeka na Felixa, jego płaszcz jest zapięty lub rozpięty w zależności od ujęciach.
Podczas pierwszego wieczoru w Punxatawney Phil rozmawia z barmanem i prosi o alkohol. Po chwili widać ujęcie sprzed hotelu, a wtedy znika śnieg z ziemi, mimo iż cały dzień padał.
W kamieniołomach światła ostrzegawcze jednego z radiowozów w poszczególnych ujęciach świecą się lub są wyłączone.
Podczas rozmowy Phila z Ritą kobieta mówi: "likes to go with the flow, see where it takes me." Następnego dnia w tym samym momencie ta sama sekwencja wygląda inaczej, a mianowicie "likes to go with the flow, see what happens".
Bałwan ulepiony przez Phila i Ritę w niektórych ujęciach ma 3 duże kule śniegu, a w innych są to 2 kule.
W jednej ze scen, gdy Phil wjeżdża na wzgórze, Larry filmuje, a Rita patrzy na całe wydarzenie, fryzura tej ostatniej zmienia się w poszczególnych ujęciach.
Kiedy Phil wstaje każdego dnia poranek jest taki sam, jednak ranna audycja radiowa jest już inna niż na początku.
Kiedy Phil budzi się o 6 rano za oknem jest zupełnie jasno. W lutym (wtedy przypada dzień świstaka) to niemożliwe.
Kiedy Phil pierwszy raz spotyka Neda Ryersona, w szybie sklepu można dostrzec odbicie członka ekipy filmowej.
Kiedy Phil jest przebrany za wyjętego spod prawa, jego głos „Bronco – Clinta Eastwooda” nie pokrywa się z ruchem jego ust.
Wieża, z której Phil skacze popełniając samobójstwo, jest wieżą budynku opery w Woodstock, Illinois. Miejscowa legenda mówi, że kiedyś skoczyła z niej również młoda dziewczyna. Jej duch straszy teraz w budynku.
Scena w samochodzie w trakcie zamieci została nakręcona na tej samej autostradzie co scena gonitwy w filmie "Blues Brothers".
Film kręcono w Universal City (Kalifornia, USA), Cary, Woodstock, Rockford, Waukegan i Algonquin (Illinois, USA).
Kawiarnia "The Tip Top Cafe", gdzie ma miejsce akcja dużej części filmu, miała być po prostu dekoracją, lecz mieszkańcy Woodstock chcieli, aby otwarto w tym miejscu prawdziwą kawiarnię. Jakiś czas po zakończeniu zdjęć została ona zamknięta, jednak w tym samym budynku założono lokal "Tip Top Bistro".
W jednej z pierwszych scen nauki gry na pianinie, na instrumencie gra rzeczywiście Bill Murray. Utwór nauczył się grać ze słuchu, nie korzystając z nut.
Scena, w której Bill zrzuca budzik na podłogę nie wyszła zgodnie z planem. Budzik nie rozbił się i ekipa musiała rozbić go młotkiem.
Podczas kręcenia filmu Bill Murray został dwa razy ugryziony przez świstaka.
Bill Murray i Harold Ramis zostali Honorowymi Wielkimi Marszałkami podczas Dnia Świstaka w miejscowości Punxsatawney.
Film został w roku 2006 wybrany przez Amerykańską Bibliotekę Kongresu na wejście w skład National Film Registry - listy zawierającej tytuły obrazów stanowiących dziedzictwo kulturowe Stanów Zjednoczonych w zakresie filmu.
Filmowy "świstak", to w rzeczywistości świszcz (Marmota monax), ang. Groundhog, a nie świstak (Marmota marmota), ang. Alpine Marmot.
Okres zdjęciowy trwał do 16 marca do 10 czerwca 1992 roku.
Wypadek z udziałem Paula Lynde stał się inspiracją dla jednej sceny z filmu. Lynde, prowadząc auto w stanie nietrzeźwości, uciekał z dużą prędkością przed policją, po czym wjechał w skrzynkę pocztową. Kiedy policjanci podeszli do jego auta, ten zwyczajnie opuścił szybę i powiedział im "Wezmę cheeseburgera bez cebuli i duży Sprite".
We wczesnej wersji scenariusza znajduje się wątek, w którym Stephanie, była kochanka Phila, rzuca na niego urok, aby dać mu nauczkę. Wynikiem tego czaru jest przeżywanie przez Phila tego samego dnia w kółko.
Harold Ramis musiał tłumaczyć, że wbrew pozorom inspiracją do stworzenia filmu nie była powieść Piotra Uspieńskiego pt. "Dziwne życie Iwana Osokina" z 1905 r. W książce Osokin dostaje szansę wielokrotnego przeżywanie tego samego dnia i wciąż popełnia te same błędy.
Mieszkańcy Woodstock (stan Illinois) pomagali ekipie filmującej, przynosząc na plan grzejniki.